się rozkręcam :D

była sobie reszta starego głośnika. a raczej resztka jego obudowy.

ciężka robota. nie w sensie samego wykonania, ale wykombinować coś kreatywnego z takiego śmiecia, hmm...

tak naprawdę połowę pracy wykonywałam nie wiedząc, co robię ;)

no i powstała... półeczka? ekspozytor? takie coś - wyklejone materiałem (kwiatki! trochę nietypowo dla mnie, ale bardzo mi się spodobał taki vintage wzór), pomalowane na pastelowy żółty, postarzone, z zardzewiałym kawałkiem metalu. 

muszę powiedzieć, że całkiem mi się spodobała... i chętnie bym ją sobie zostawiła.

mam jednak nadzieję, że właścicielka mnie nie pogoni :D

miłego dnia :*

ps. jeśli macie dla mnie jakieś recyklingowe wyzwanie, zapraszam! pamiętajcie, że przedmioty przerabiam za free, ponosicie tylko koszt wysyłki :)

tekst ten powstał całkiem spontanicznie, miał być tylko na fb, ale nazbierało się tyle zdjęć, że jest materiał na całego posta.

odrobinę pozmieniałam w swojej strefie biurowej. uwielbiam tu teraz spędzać czas i przenigdy nie miałam takiego porządeczku na biurku, jak teraz :P

ale po kolei.

przykręciłam do słupa dwa wieszaki od Rustykalne Uchwyty  - jeden kuty klasyczny, czarny, drugi przecudowny, bo cały zardzewiały :)

na jednym szklane pudełko ze Śmietankowym domkiem, na drugim zawisnął zegarek, tak, by było zabawnie.

zmieniłam grafikę, kolejna roślinka. pytacie, skąd je biorę - wystarczy na Pintereście wpisać hasło: free botanical vintage graphics, czy coś podobnego i macie zdecydowanie w czym wybierać!

lampka jak widzicie też przeszła metamorfozę - zarzuciłam na nią stary klosz przemysłowy i jest... inaczej ;)

na starociach ostatnio trafiłam na przeuroczy vintage dziurkacz - zapłaciłam za niego jedynie 3 zł! 

wieczny kalendarz, ulubione perfumy, zapasowy aparat, takie rzeczy trzymam pod ręką :)

tak naprawdę większość moich przedmiotów w domu to podarunki albo znaleziska starociowe.

tak jak np drewniane ramki, zielona, zardzewiała puszka, czy znaleziony za złotówkę na starociach vintage'owy notes w róże (pusty!):

turkusową ceramiczną płytkę od Kaflove używam jako podkładkę. 

klasyczne białe filiżanki z wzorem możecie dostać w moim SKLEPIE.

Anielica Sandrynka - tak, to moja podobizna, wykonana przez Monikę. to się nazywa idealne odzwierciedlenie! fryzura, kura, czerń, drewno, cała ja :)

kolekcja drewnianych świeczników się powiększa, są różne, ale żeby nadać im mimo wszystko wspólny sznyt, lekko je pobieliłam. 

w starej okiennej ramie od Regalii botaniczna grafika z Pomysłowy Ogród. 

anegdotka: wczoraj wizyta panów w ramach kontroli instalacji elektrycznej. pochodzili po całym mieszkaniu, posprawdzali gniazdka i na koniec jeden z nich skwitował: 

chyba pani lubi kolor czarny, co nie ;)

kolejnym rupieciem, jaki dostałam do odpicowania była szufladka. 

z niskimi ściankami, więc naturalnie pierwszy pomysł to była taca. ale taca... to już takie oklepane ;)

więc chyba mnie poniosło ;)

powstała taka wisząca półeczka pomocnica. na kolczyki, lakiery, perfumy. 

co następnym razem? cały czas czekam na Wasze przesyłki. w kolejce czka obudowa głośnika, stara lampa, lampa stojąca... co z tego będzie? sama jeszcze nie wiem :)

miłego dnia :*

jakbym miała wybrać swoje ulubione polne kwiaty, to byłyby chyba rumianki <3

dzisiaj zatem aranżacja jest sielska. bukiet rumianków i chabrów w kance. na swojskiej serwetce/ściereczce, jakie możecie u mnie zakupić TUTAJ

miłego :*

ogromnie lubię to zadanie! to jest właśnie to, co kocham robić - ratować śmieci, recyklingować, przerabiać coś nadającego się na złom na coś zupełnie fajnego :)

tym razem padło na starą część od ksylofonu - cymbałek. 

wszystko wołało o oryginalną półeczkę na filiżanki! kuchenny gadżet do kącika kawowego.

dziurki zasłoniłam za pomocą cienkich listewek.

kolor drewna był nieciekawy, a szlifowanie go zajęłoby wieki.... więc postanowiłam stojaczek przemalować na czarno, a następnie postarzyć przez przetarcie wszystkich krawędzi.

na górę przykręciłam jeszcze stary vintage'owy szyld.

myślę, że kolejne odpicowanie całkiem się udało :)

ja już z pełną odpowiedzialnością mogę stwierdzić, że moje mieszkanie jest czarne. no prawie. no bez przesady, ale mam czarne ściany w kuchni, w całej łazience i teraz również w moim pokoju. jak się bałam tego eksperymentu, to teraz absolutnie mogę powiedzieć, że nie ma czego się bać! mało tego, czarne ściany są idealne do małych pomieszczeń! nie, nie pomyliłam się w ogóle :)

dzisiaj pokażę Wam mój pokój po sporej metamorfozie. zmieniła się sofa, zniknęły stoliki kawowe, pojawił się za to inny. wygospodarowałam sobie kącik biurowy, dzięki czemu w garderobie zyskałam sporo miejsca. zniknął stary dupowaty telewizor. pojawiły się nowe elementy loftowe i botaniczne. biurko zrobiłam ze swojego starego, kuchennego stołu - pomalowałam jego nogi na czarno, wyczyściłam deskowy blat. jest żółć, jest zieleń, jest drewno. no i czarna ściana <3

oczywiście ścianę pomalowałam farbą CROWN. to już kolejne nasze wspólne działanie, więc i tym razem nie mogło być inaczej. 

wybrałam farbę Ingludence, bo zafrapował mnie opis. że ściana po jej pomalowaniu uzyskuje matowe, aksamitne wykończenie, z miękką teksturą w dotyku, hmm ;)

zabawne było (kiedy już wybrałam farbę) otrzymać maila, czy zdaję sobie sprawę, że wybrałam kolor czarny :D wcześniej poinformowałam, co będę robić, że zmieniam sobie pokój dzienny i chyba woleli się upewnić z tym kolorem :D

farba przyszła, więc złapałam za pędzel i wałek i naprzód! co mi się niezmiernie spodobało, to to, że farba jest w puszcze, nie plastikowej, tylko blaszanej. 

moja ściana była pomalowana na biało, z prl-owskim wzorkiem w kolorze szarym. mało tego, miałam spore utrudnienie, ponieważ nie jest ona równa. mam na niej położony tynk "bylejak", tak chciałam, bo nie przepadam za gładziami. ale... w takiej diametralnej zmianie koloru było ciężkawo. wszelakie dziurki, otworki, nierówności musiałam jechać pędzlem. dobrze, że farba jest bardzo gęsta, dobrze się w tych szparkach osadzała. konieczne było dwukrotne pomalowanie całej ściany. 

ale za to jak wyschła, co się stało w czasie dwóch godzin (!) faktycznie - gładka, matowa i taka... milutka i ciepła w dotyku :)

no i dlaczego tak stanowczo twierdzę, że czarna ściana nie pomniejsza wnętrza? ponieważ tworzy się głębia. po prostu. szczególnie widoczne jest to wieczorem, ma się wrażenie jakby ściany nie było, jest przestrzeń, niczym nie ograniczona, wzrok nie ma się na czym zatrzymać.

już nie wspominam o tym, że pokój nabrał pazurra, że się uspokoiło, że żółty fotel na czarnej ścianie wygląda genialnie. że jest jakoś tak bardziej elegancko, mimo mojej całej, ulubionej mieszaninie stylów :)

moja absolutnie najulubieńsza lampa, jaką zrobiłam sobie ze sztalugi i części do lampy wiszącej. sofa jest w kolorze gorzkiej czekolady, kupiłam ją okazyjnie, jest niewielka, a okazało się, że powierzchnia spania jest o 11 cm większa niż ta moja poprzednia landara ;)

"loftowy" stolik też sobie sama zrobiłam.

i jak Wam się podoba? mnie szalenie!

jeszcze podłoga. muszę koniecznie zrobić coś z podłogą, która jest straszliwie po tych pięciu latach zniszczona. i może nowe półki na książki? ale to za jakiś czas, na razie jest dobrze, zgodnie ze mną i dobrze się tu czuję.

miłego :*